نظام‏های بهره برداری ارکان اساسی تولید در کشاورزی هستند و در عین حال بیانگر نوع و شکل رابطه انسان با طبیعت نیز می‏باشند. استفاده منطقی انسانها از طبیعت و ترکیب نهاده‏های تولید در بهره برداری‏های کشاورزی از اهمیت زیادی برخوردار است. زیرا علاوه بر اینکه شاخص مهمی در فرآیند تولید به حساب می آید، بر شیوه معیشت تولید کنندگان نیز تأثیرگذاراست شکل‏گیری و تداوم نظام‏های بهره برداری پایدار نیازمند توجه همه جانبه به ابعاد مختلف آن از طریق سیاست‏ها و برنامه ریزی‏های مناسب است. زیرا فعالیت‏های کشاورزی به دلیل پیچیدگی خاص خود نیازمند چند سونگری است. سیستم‏های بهینه و پایدار بهره برداری از منابع از جمله شروط اساسی در دستیابی به توسعه کشاورزی است.و بهره برداری پایدار مستلزم توجه همه جانبه به آن از طریق برنامه‏ها، سیاست‏ها و فعالیت‏های مناسب است این مقاله براساس پژوهش‏های کتابخانه ای بوده و هدف از آن بررسی سنجش سطح پایداری در نظام‏های بهره برداری کشاورزی می باشد.