نقش آفت کش های مصنوعی متداول در کنترل آفات گیاهی و افزایش تولید محصولات کشاورزی بر کسی پوشیده نیست. ولی استفاده غیر اصولی از این آفت کش ها سبب تخریب اکوسیستم ها به دلیل مرگ و میر موجودات غیر هدف و به هم ریختن زنجیره های غذایی، تجمع باقی مانده سم در محیط زیست و بروز مقاومت در آفات گردیده است. طرح کشاورزی پایدار به منظور یافتن راههایی است برای افزایش تولید محصولات کشاورزی، به گونه ای که ضمن تامین غذای کافی برای بشر، تا حد ممکن از ایجاد چنین مشکلاتی برای نسل های آینده خودداری شود. پر واضح است که پژوهش در زمینه تولید آفت کش های بیولوژیکی به منظور جایگزینی این عوامل با آفت کش های مصنوعی خطرناک می تواند ما را در نیل به کشاورزی پایدار یاری نماید. در این مقاله ضمن معرفی کائولین بعنوان آفت کشی بیولوژیک از گروه ترکیبات معدنی امکان استفاده از آن در مدیریت آفات و نقاط ضعف و قوت آن بررسی می گردد.