به منظور بررسی تاثیر تنظیم کننده سایکوسل بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در شرایط شوری خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1393 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح مختلف تنش شوری در خاک (صفر به عنوان شاهد، 25 ،50 و 75 میلی‌مولار با استفاده از نمک NaCl ) و محلول‌پاشی با سایکوسل در چهار سطح (عدم مصرف، 400، 800 و 1200 میلی‌گرم در لیتر) بود. نتایج نشان داد که شوری بر تمامی صفات مورد بررسی نظیر ارتفاع بوته، طول سنبله، طول پدانکل، تعداد دانه در سنبله، وزن صد دانه، وزن خشک ریشه و حجم ریشه اثر معنی دار ی داشت و بالاترین سطح از شوری خاک (شوری 75 میلی مولار) بیشترین کاهش در این صفات مشاهده گردید. کاربرد سایکوسل موجب کاهش ارتفاع بوته و طول پدانکل گردید. وزن و حجم ریشه وزن صد دانه و طول سنبله با افزایش سطوح سایکوسل افزایش یافت. بیشترین تعداد دانه در سنبله در عدم اعمال شوری و کاربرد بالاترین سطح از مصرف سایکوسل و کمترین ان در بالاترین سطح از شوری و عدم مصرف سایکوسل بدست امد.