آگاهی از تغییرات مکانی خصوصیات خاک، برای توسعه کشاورزی پایدار و نیز تشخیص پایداری مدیریت آن و سیستم کاربری زمین از اهمیت خاصی برخوردار است. در این میان رطوبت خاك یکی از مهمترين ويژگي‌هاي موثر بر تغييرپذيري عملكرد در مقياس مزرعه اي مي باشد. لذا در این پژوهش، دقت روش‌هاي خطی OK (Ordinary Kriging)، SK (Simple Kriging) و UK (Universal Kriging) جهت بهبود تخمین رطوبت خاک مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور، رطوبت قابل دسترس خاک (AWC) در 100 نمونه دست نخورده به صورت یک شبکه منظم با ابعاد 40 × 40 متر در مزرعه‌ای با مساحت 16 هکتار واقع در شمال شهرستان شیروان اندازه‌گیری شد. پس از سنجش نرمال بودن داده‌ها به روش ترسیمی، مدل‌های رايج خطي، کروي، نمايي و هذلولي برای شبیه‌سازی واریوگرام مورد ارزیابی قرار گرفتند و مدل با کوچکترين مقدار RSS براي بررسي وابستگي مکاني پارامترهاي مختلف انتخاب گردید. در نهایت، دقت پیش‌بینی و تخمین الگوریتم‌های خطی کریجینگ بر مبنی روش‌های اعتبار‌سنجی شامل میانگین خطای پیش‌بینی (Mean)، میانگین خطای استاندارد(ASE)، ریشه دوم میانگین خطا (RMSE) و ریشه دوم میانگین خطای استاندارد (RMSES) بررسی گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که روش درون‌یابی مکانی OK با کمترین مقدار خطا (00002/0)، بر مبنای اختلاف بین مشخصه‌های آماری ASE و RMSE ، مطلوب‌ترین روش در تخمین رطوبت خاک منطقه مورد مطالعه می‌باشد.