این تحقیق به منظور بررسي قابليت انتقال مجدد آسيميلاتهاي ذخيره شده در انتقال مواد از سنبله به دانه در ژنوتيپهاي گندم نان در شرايط آبياري تكميلي و تنش خشكی درایستگاه تحقیقات دیم سرارود انجام گرفت، بدین منظور آزمایش مزرعه ای بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در دو سایت دیم و آبیاری تکمیلی اجرا گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد ژنوتیپ ها از نظر انتقال مواد از سنبله به دانه دارای اختلاف معنی دار در سطح 1% می باشند و نتایج مقایسه میانگین های بین 20 ژنوتیپ در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی نشان می دهد که در بین 20 ژنوتیپ و رقم مورد بررسی، میانگین انتقال مواد ذخیره ای از سنبله به دانه در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی به ترتیب 11/0 و 13/0 است و در انتقال مواد از سنبله به دانه در شرایط آبی بهتر و بیشتر از شرایط دیم است . سنبله مي تواند سهم بسزايي در انتقال مواد فتوسنتز ي به دانه ها به ويژه در شرايط تنش داشته باشد و ژنوتيپ هايي که ريشک هايي با کارايي مناسب در انجام فر آيند فتوسنتز دارند، سهم بيشتري از مواد انتقالي به دانه را به ويژه در شرايط تنش به خود اختصاص مي دهند.