جهت ارزیابی تأثیر شوری بر روند تغییرات LAI در توده های مختلف خرفه (Portulaca oleracea) آزمایشی در سال 1393 در محل گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد صورت گرفت. تعداد 24 تیمار شامل 6 توده بومی خرفه (مشهد، سبزوار، خوی، گچساران، یزد و قم) و 4 سطح شوری (0، 3، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. پس از اعمال تیمارهای تنش و استقرار گیاهان در سه تاریخ نمونه گیری به عمل آمد و روند تغییرات LAI در طول زمان برای هر یک از توده ها در سطوح مختلف تنش مشخص شد. نتایج نشان دادند که بیشترین LAI در اکثر توده ها مربوط به شاهد و کمترین آن مربوط به تنش 9 دسی زیمنس بر متر بود. بیشترین شدت تغییرات LAI در تنش 3 دسی زیمنس و کمترین آن در شاهد و تنش 9 دسی زیمنس ثبت شد. در اولین نمونه گیری اثرات متقابل توده خرفه و سطح شوری نشان داد که بیشترین LAI مربوط به توده مشهد و خوی شاهد و کمترین LAI مربوط به توده های سبزوار و گچساران در تنش 6 و 9 دسی زیمنس بر متر و توده یزد در تنش 9 دسی زیمنس بر متر بود. در دومین نمونه گیری توده های مشهد و خوی شاهد بیشترین LAI را داشتند و کمترین LAI مربوط به تنش های 6 و 9 دسی زیمنس بر متر توده های گچساران، قم و سبزوار و همچنین توده مشهد در تنش 9 دسی زیمنس بر متر بود. در سومین نمونه گیری بیشترین LAI مربوط به توده های مشهد و خوی شاهد و کمترین آن مربوط به توده گچساران با تنش 6 دسی زیمنس بر متر، سبزوار در تنش های 6 و 9 دسی زیمنس بر متر و یزد در تنش 9 دسی زیمنس بر متر بود.