به منظور بررسی عکس‌العمل ژنوتیپ‌های بهاره گندم نان با استفاده از شاخص های تحمل به تنش گرمای آخر فصل برای رسیدن به حداکثر عملکرد مطلوب آزمایشی با سه تکرار در سال زراعی 1391-1390 در منطقه شوش دانیال (خوزستان) انجام شد. این آزمایش به صورت دو آزمایش جداگانه انجام گردید. آزمایش اول بصورت کشت در تاریخ کاشت متداول (15 آذر) و آزمایش دوم به منظور اعمال تنش گرمایی کشت در تاریخ کاشت اوایل بهمن صورت گرفت. ارقام مورد مطالعه شامل 514، باز، چمران، S-78-11، استار، ویريناك و چناب بودند. در هر دو آزمایش، هر کرت شامل شش ردیف کشت گندم بود. سایر شرایط مدیریتی به شکلی بهینه اعمال شد. نتایج نشان داد که عملکرد دانه در شرایط کشت تأخیری با یک کاهش 46 درصدی از 7/704 گرم در متر مربع در تاریخ کاشت 15 آذر به 4/382 گرم در متر مربع در تاریخ کاشت با تأخیر رسید. رقم استار بیشترین (693 گرم در متر مربع) و رقم ویریناک کمترین (555 گرم در متر مربع) عملکرد دانه را داشتند. در بین شاخص های مورد مطالعه MP و GMP همبستگی بالایی با عملکرد دانه در شرایط محیطی مطلوب و تنش داشتند و به عنوان مناسب ترین شاخص ها برای تفکیک و شناسایی ژنوتیپ های حساس و مقاوم در شرایط شمال خوزستان توصیه می شوند.