نانوسیلور، امیدهای فراوانی جهت کم کردن مصرف موادشیمیایی و داشتن محیط زیستی سالم برای کنترل بیماری های گیاهی بوجود آورده است. بیماری بلاست که توسط قارچ Pyricularia grisea ایجاد می‌شود، مهمترین بیماری برنج می‌باشد که سبب کاهش معنی‌دار محصول تولیدی می‌گردد. در این تحقیق، امکان استفاده از نانوسیلور برای کنترل بیماری بلاست برنج در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار بررسی شد. به این منظور، تیمار شاهد بدون نانوسیلور به همراه دو دوز مختلف نانوسیلور (40 و 80 پی پی ام) با هدف تعیین دوز مناسب جهت کنترل قارچ به کار رفت و میزان رشد میسلیوم قارچ در 4 زمان مختلف (1، 3، 5 و 7 روز) پس از تیمار ارزیابی گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین تیمارها اختلاف معنی داری وجود داشت. مقایسه میانگین نیز نشان داد که کاربرد دوز 80 پی پی ام نانوسیلور بعد از 7 روز باعث کنترل کامل رشد قارچ گردید.