شوید با نام علمی (Anethum graveolens L.) یک گیاه یکساله و گاها دوساله از خانواده Apiaceae می باشد. این گیاه بومی آسیای جنوب غربی یا جنوب شرقی اروپا بوده و واریته های آن از زمانهای بسیار قدیم در این نواحی کشت می شده است. آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آبیاری بصورت حذف آبياري در مرحله رشد طولي ساقه (I1)، حذف آبياري در مراحل تشکیل چتر و پر شدن دانه(I2) ، حذف آبياري در مرحله تشكيل چتر (I3)، حذف آبياري در مرحله پر شدن دانه (I4)، و آبياري كامل (I5) اعمال شدند. برخی از صفات از جمله درصد اسانس بوته، تعداد چتر در بوته، تعداد چترک در چتر، عملكرد بيولوژيك، عملكرد دانه و ارتفاع بوته اندازه گیری شد. بیشترین مقدار اسانس مربوط به تیمار قطع آبیاری در مرحله رشد طولی ساقه (I1) و کمترین آن مربوط به آبياري كامل (I5) بود. بیشترین مقدار افزایش اسانس مربوط به حذف آبیاری در مرحله رشد طولی ساقه (I1) بود که اختلاف معنی داری را با تیمارهای حذف آبیاری مراحل تشکیل چتر و پر شدن دانه(I2) ، حذف آبياري در مرحله تشكيل چتر (I3)، حذف آبياري در مرحله پر شدن دانه (I4) نداشت. این یافته نشان می دهد که مقدار اسانس گیاه شوید با کمبود ملایم آب افزایش می یابد که این افزایش در مرحله رشد رویشی نسبت به سایر مراحل رشدی بیشتر می باشد. همچنین این نتایج عدم تاثیرگذاری حذف آبیاری در مراحل مختلف رشد روی عملکرد دانه و صفات مورفولوژیک بوته را تایید می کند. بیشترین بیوماس بدست آمده مربوط به حذف آبیاری در مرحله رشد طولی ساقه (I1) بود که اختلاف معنی داری با حذف آبياري در مرحله پر شدن دانه (I4) نداشت.