استفاده انسان از نعناعیان به 250 سال قبل باز می گردد. از مواد موثره نعناعیان، در صنایع غذایی، آرایشی، بهداشتی و داروسازی استفاده می شود. بادرنجبویه در کنار مجاری آب ها در نواحی مختلف مثل کوهستان ها، کنار جاده ها ، سایه درخت ها، پای دیوارها، حاشیه باغ ها، بیشه ها و بالاخره تا ارتفاع ۱۸۰۰ متری می روید. در ایران در مناطق اطراف تهران، در شمال ایران در رشت و اطراف آن، رودبار و در آذربایجان و مناطق شرقی ایران و استان های غربی ایران می روید. در طب سنتی از گیاه بادرنجبویه به عنوان دارویی نیرو دهنده ، مفرح، ضد تشنج، آرام کننده، و ضد اسپاسم های روده ای نام برده شده و در ناراحتی های عدیده ای از آن استفاده می شده است. همین طور اسانس این گیاه ضد تشنج و آرام کننده است گیاه فوق دارای خاصیت آنتی اکسیدانی بوده و از طرفی، نظر بر این است تولید متابولیت های ثانویه برای سازگاری گیاه نسبت به عوامل نامساعد و تنش های محیط زندگی صورت گرفته و به منزله به کار افتادن یک نوع جریان دفاعی در جهت استمرار تعادل فعالیت های حیاتی به حساب می آید. مهمترین ترکیب تشکیل دهنده اسانس بادرنجبویه (سیترونلال) است. که نسبت آن در اسانس این گیاه %20 تا50% است. سیترونلال یک مونوترپنوید غیر حلقوی آلدهیدی می باشد توسط اکسیداسیون از ژرانیول و یا نرول ایجاد می شودکه جز اصلی در مخلوط ترکیبات شیمیایی روغنی فرار ترپنوئید هاست که بوی لیمو دارد معمولا در صنعت عطرسازی مصرف دارد و در مواد دافع حشرات استفاده می شود، و به عنوان یک جلب کننده است. پژوهش ها نشان می دهد که سیترونلال دارای خاصیت ضد قارچی بالایی می باشد. یک ترکیب آرامش دهنده بوده و در درمان بیماران مبتلا به افسردگی و بیماری های روانی کاربرد دارد.