خشکی یکی از مه ترین تنش هاي محیطی است که رشد گیاه و تولید محصول را به طور نامطلوبی تحت تأثیر قرار می دهد. بدین منظور آزمایشی در سال زراعی 1391 – 1392 در قالب کرت های خرد شده فاکتوریل با طرح پایۀ بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل انجام گرفت. تیمارها شامل تنش خشکی در 2سطح (آبیاری کامل و اعمال تنش در زمان ساقه روی گیاه) به عنوان کرت های اصلی و محلول پاشی با 2 سطح ABA (صفر و mg/l3) و 6 ژنوتیپ ماریتیغال (اصفهان، ساری، اهواز، همدان، مجارستان و ملاثانی) به عنوان کرت های فرعی بود. صفات ارتفاع بوته، تعداد کاپیتول در بوته و پرولین مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر سطوح تنش خشکی و ژنوتیپ ها از نظر تمام صفات مورد بررسی معنی دار (01/0 ≥P ) و اثر ABA فقط برای پرولین معنی دار بود. با توجه به معنی¬دار بودن اثر متقابل تنش×ژنوتیپ و ABA×ژنوتیپ وضعيت ژنوتیپ ها در هر سطح تنش و ABA داراي روند متفاوتي بود. اثر متقابل تنش×اسید آبسزیک برای تمام صفات مورد مطالعه در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. اثرات متقابل سه جانبه تیمارها برای پرولین در سطح احتمالی 1درصد و برای تعداد کاپیتول در بوته در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود اما برای ارتفاع بوته اختلاف معنی داری نداشت. بیشترین تعداد کاپیتول در بوته در ژنوتیپ اهواز، بالاترین ارتفاع در ژنوتیپ ساری مربوط به تیمار آبیاری کامل و بدون هورمون پاشی بود. بیشترین میزان پرولین در تیمار تنش و محلول پاشی با اسیدآبسزیک متعلق به ژنوتیپ ساری بود. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که اسپری ABA باعث افزایش عملکرد و اجزای عملکرد گیاه ماریتیغال نسبت به حالت تنش خشکی به وسیله افزایش مقاومت در گیاه و کاهش اثرات تنش خشکی شد.