استفاده از گياهان به منظور درمان بيماری های انسان به هزاران سال پيش بر مي گردد. اما اخيراً توليد گياهان تراريخته، باعث شده است که از گياهان براي درمان بيماری هایی استفاده شود كه تا پيش از اين به وسيله داروهاي شيميايی يا مواد زيستی بدست آمده از حيوانات يا ميكروارگانيسم ها درمان مي شدند. از آنجائيكه قيمت داروهای زيستی بدست آمده از سيستم های کشت سلول های حيوانی يا ميکروارگانيسم ها فراوانی آنها را محدود مي كند، بنابراين توسعه سيستمی كه بتواند اين داروها را با قيمت و فراوانی مناسب در اختيار مصرف کنندگان قرار دهد، امری ضروری می باشد. گياهانی كه دستورزی ژنتيكی شده اند مي توانند داروهاي زيستی مطلوب انسان را در مقياس وسيع و با هزينه كم توليد كنند. از اينروگياهان تراريخته جايگزين مناسبی براي سيستم های رايج بيان کننده پروتئين های نوترکيب می باشند. زيرا داروهای زيستی بدست آمده از گياهان تراريخته نسبت به داروهای زيستی بدست آمده از فرمانتورها ضمن ارزان تر بودن، سالم تر هستند و همچنين نگهداری و حمل و نقل آنها نيز آسانتر صورت می گيرد.