كشت مخلوط يكي از بهترين تكنيك ها جهت افزایش توليد و بالا بردن عملکرد گیاهان سازگار با یکدیگر است. در این راستا آزمايشی به صورت کشت مخلوط آفتابگردان و لوبیا چیتی به روش افزایشی در شهرستان خوي با 10 تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل 8 سطح از کشت مخلوط افزایشی( شامل: آفتابگردان با تراکم 4 بوته در متر مربع + لوبیا چیتی به ترتیب با تراکم هاي 4 ، 8، 12، 16 ،20، 24 ، 28و32 بوته در متر مربع)، همراه با یک تیمارکشت خالص لوبیا چیتی با تراکم 40 بوته در متر مربع و یک تیمارکشت خالص افتابگردان با تراکم 4 بوته در متر مربع بودند. بذرلوبیا چیتی از نوع محلی سرابی و بنام لوبیا چیتی آغ گون بودو بذر آفتابگردان از نوع آجیلی از توده محلی شهرستان) رقمی نیمه دیررس ) بود. مقایسه نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر تیمارها بر لوبیا چیتی در ارتباط با صفات عملکرد دانه در واحد بوته و عملکرد در واحد سطح معنی دار بود در حالیکه در افتابگردان، در صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید . همچنین مقایسه میانگین ها نشان داد در لوبیا چیتی و افتابگردان بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح،تحت تیمار 8S که شامل )آفتابگردان با تراکم4 بوته در متر مربع+ لوبیا چیتی با تراکم 8/0 کشت خالص آن) مشاهده گردید ،در حالیکه اختلاف معنی داری بین این تیمار با کشت خالص لوبیا چیتی در ارتباط با صفت عملکرد در واحد سطح وجود نداشت.در عین حال که بیشترین مقدار شاخص سودمندی کشت مخلوط(LER استاندارد) نیز در این تیمار مشاهده گردید. لذا با توجه به متفاوت بودن گونه های کشت مخلوط حاضر و عدم وجود رقابت برون گونه ای موثر، کشت مخلوط تاثیری منفی بر عملکرد افتابگردان و لوبیا چیتی نداشته است. بنابراین کشت مخلوط این دو گیاه در کنار همدیگر با هدف استفاده بهينه از منابع موجود، سودمند خواهد بود.