یکی از عوامل مهم در ناپایداری بسیاری از شهر های کنونی ما عدم توجه به اهمیت بخش زیر بنایی یا بستر طبیعی شهر و نقش آن در توسعه شهری است.این سهل انگاری سبب شده تا مسائل زیست محیطی شهر در کنار سایر مسائل توسعه در طرح ها و برنامه ها مد نظر قرار گیرد و نقش تعیین کنندگی آن به حاشیه رانده شود. شهر مجموعه ای پیچیده از فرآیند های زیستی، اجتماعی، اقتصادی است که بر یک بستر طبیعی خاص شکل می گیرد گسیختگی و انقطاعات اکولوژیکی در این بستر طبیعی که عمدتآ به دلیل توسعه به و جود می آید موجب اختلال در فرآیند های زیستی و ضررهای جبران ناپذیر در بلند مدت در زندگی اجتماعی و اقتصادی شهر می شود. این پژوهش برآن است تا با استفاده از اصول اکولوژی سیمای سرزمین و با استفاده از مدل(swot) به برنامه ریزی اکولوژیک در منطقه 6 تهران بپردازد. چرا که نتایج آن است که عناصر ساختاری اکولوژیکی در این منطقه از شهر از بین رفته اند یا در حال نابودی اند. بنابراین پیشنهاد می شود برای بهبود فرآیند های اکولوژیکی که موجب خدمات محیط زیستی به شهر ها می شود فضای باز و سبز موجود حفاظت شود.