امروزه مفهوم حق انسان بر داشتن محيط زيست سالم، به عنوان يکي از حقوق بنيادين بشر توسط اغلب جوامع ، نهادها وکشورهای مختلف به رسميت شناخته شده است و ضرورت توجه به اصول پيشگيري، مشارکت عمومي و توسعه پايدار به منظور حفاظت از محيط زيست به عنوان یکی از مبانی زندگی بشری برای زندگی سالم مورد تأکيد قرار گرفته است. در تاریخ هزارساله شعر فارسی بالاخص سبک خراسانی طبیعت از جمله درخت جایگاه ویژه ای دارد زیرا از دیدگاه ادبای مسلمان طبیعت امانت خداوند در دست انسان است و اسلام برای مسئولیت انسان در برابر محیط زیست اهمیت ویژه ای قائل است. همچنین در نظام ارزشی اسلام اعمال نیک ، ارزشمند و ماندنی اند ولی برخی از کارها به عنوان جاودانه ترند از جمله احیای محیط زیست و به ویژه فضیلت درختکاری و توسعۀ فضای سبزکه بستر مناسبی را برای زیست بشر فراهم می آورد. خوشبختانه ادبیات گرانسنگ فارسی نیز حامی محیط زیست و دواوین شعرا سرشاراز توصیفات مناظر طبیعی است. یکی از مضامین پر کاربرداشعار فارسی وصف طبیعت و درخت و گل و گیاه است.درخت یکی از واژه هایی است که در شعر نظامی دارای بسامد بالایی است و در اکثر شعرهایش نمود دارد . در این مقاله واژه درخت و مفهوم آن در برخی از اشعارخمسه نظامی بررسی شده است. برآیند این جستار نشان میدهد که نظامی گنجوی یکی از شاعران موفقی بوده است که توانسته با نگاه خاص خود به کارکردهای محیط زیستی درخت در اشعارش بپردازد.