هواي آلوده پديده اي است كه از تركيب يا اختلاط هوا و مواد يا ذرات خاصي، در مدت زمان معيني توليد مي شود و در صورت تداوم، بيماري ها يا اختلالاتي براي انسان، حيوانات و گياهان ايجاد مي كند و به ميزان قابل ملاحظه اي، زندگي بشر را به مخاطره مي اندازد. در سال هاي اخير با مشخص شدن اثرات زيانبار تركيبات مختلف موجود در هوا تلاش هاي زيادي براي يافتن روش هاي ارزان و مؤثر حذف مواد آلاينده از هوا شروع شده است. بيوفيلتراسيون به عنوان روشي كه مي تواند بدون نياز به مصرف انرژي زياد و در شرايط دما و فشار محيط، مادة آلاينده را به تركيبات بي خطر تبديل كند، و یکی از مهم ترین فرآیندهایی است که برای کنترل بو، ترکیبات آلی فرار، سولفید هیدروژن و آمونیاک استفاده می شود. بیوفیلتراسیون از میکروارگانیسم هایی طبیعی استفاده می کند که به شکل بیوفیلم بر روی زیرلایه های متخلخلی مانند خاک، کود گیاهی، پوست درخت،مواد مصنوعی یا ترکیبی از آنها قرار می گیرد. با عبور جریان هوای آلوده از بستر فیلتر، آلودگی ها از فاز بخار وارد لایه ی نازک آب می شوند و سپس توسط جمعیت میکروبی تجزیه بیولوژیکی می شوند. در مقایسه با روش‌های متداول کنترل آلاینده‌های هوا بسیار اقتصادی تر بوده و در صورتیکه به نحو مطلوب انجام شود، کاهش آلاینده‌ها در بیشتر مواقع بیش از ۹۵ درصد خواهد بود. در این پژوهش نقش و کاربرد بیوفیلتراسیون مورد بررسی قرار گرفته است.