توسعه به طور عام و توسعه اقتصادی به صورت خاص همواره از اصلی ترین دغدغه های جوامع مدرن بوده است. یکی از
مولفه های کلیدی در تحقق توسعه، الگوی سازمان و مدیریت است. همه الگوهای سازمانی با توسعه سازگار نیستند و تنها الگوهای خاصی راه را برای این مهم باز می کنند. در نیم قرن اخیر، کشورهای شرق آسیا پیشرفت چشمگیری را در
شاخص های توسعه تجربه کرده اند. این پیشرفت چنان نامنتظره و غیرقابل پیش بینی بوده که از اصطلاح معجزه برای توصیف آن استفاده می کنند. در ریشه یابی دلایل این توسعه اقتصادی معجزه آسا موارد مختلفی ذکر شده و عمدتاً بر نقش عوامل سیاسی تمرکز شده است. این تحقیق توجه را به سمت عوامل فرهنگی و به ویژه فرهنگ سازمانی جلب می کند. پرسش اصلی تحقیق این است که حاکمیت الگوی کنفوسیوسی فرهنگ سازمانی چه نقشی در توسعه و موفقیت اقتصادی در کشورهای شرق آسیا داشته است؟
فرضیه ما این است که الگوی کنفوسیوسی فرهنگ سازمانی با تاکیدی که بر پذیرش اقتدار کارفرما و مدیران، تشویق
سخت کوشی و انضباط، ارزشمندی همکاری و اجماع دارد بستر و چارچوب اصلی توسعه را فراهم می کند و تاثیر عوامل سیاسی و اقتصادی از این کانال است که محقق می شود.