بخش کشاورزي، عمده‌ترين مصرف کننده منابع آب در کشور مي‌باشد. اين امر در مناطق گرمسيري خشک و نيمه خشک، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. زيرا در اين‌گونه مناطق، در فصولي از سال که بارندگي کم و يا اصلاً وجود ندارد، حفظ رطوبت خاک از مسائل بسيار مهم در صنعت کشاورزي محسوب مي‌شود. يکي از روش‌هاي نگهداري رطوبت در خاک، استفاده از عروس دريایي خشک شده مي‌باشد، که به وفور در خليج فارس يافت مي‌شود. اندام اين جانور داراي سلول‌هاي پر آب است که پس از خشک‌کردن و مخلوط کردن با خاک، امکان جذب مقدار قابل توجهي آب در هنگام آبياري را خواهد داشت که پس از جذب آب، خاصيت آن را دارد که به کندي آب را رها کند (1). هدف از اين تحقيق بررسي ميزان مرطوب نگه داشتن خاک و تنظيم رطوبت توسط عروس دريايي است که به عنوان يک سوپر جاذب عمل مي‌کند. اين کار با شش آزمايش انجام شد که در آنها درصد اختلاط خاک‌ها و ميزان نمونه متفاوت بود. در این مقاله ابتدا عروس دريايي صيد شده از خلیج فارس را خشک کردیم. سپس از تفاوت وزن اوليه عروس دريايي صيد شده و خشک شده آن، ميزان رطوبت خارج شده از آن را زماني که وزن باقيمانده خشک‌شده ثابت بماند، اندازه‌گیری شد. همچنین در اين وزن، دما و رطوبت هوا نیز اندازه‌گیری شد. سپس درصدهاي مختلف از جسم خشک شده (ماده جاذب)، بر خاک افزوده مي‌گردد. طي چند مرحله جدولي تهيه گردید که توسط آن با مطالعه نحوه تبخير رطوبت (کاهش وزن خاک با زمان)، اطلاعاتي از سينتيک خشک شدن هر نمونه دريافت و درنهايت ضريب نفوذ مؤثر رطوبت از خاک، در هر مورد تعيين مي‌شود. با توجه به آزمایش‌هایی که انجام شد، مشاهده شد که هرچه ميزان درصد خاک رسي افزايش يافت، ضريب نفوذ کاهش يافت. در آزمايشی که درصد خاک رسي بيشتر بود، DAB به ميزان زيادي کاهش يافت. نتيجه ديگر حاصل شده اين است که در هر آزمايش، با کاهش ميزان نمونه، (عروس دريايي خشک شده)، DAB زياد مي‌شود.