پيشرفت‌هاي صنعتي و فني دنياي كنوني وابسته به تامين انرژي بوده و نكته‌ اينكه بخش عمده‌اي از انرژي مورد نياز از منابع فسيلي به دست مي‌آيد. منابع فسيلي رو به اتمام بوده و جايگزيني مجدد آنها به زماني بسيار طولاني نيازمند است. مصرف اين منابع نيز عوارض زيست‌محيطي، اقتصادي و اجتماعي گوناگوني را در جوامع بشري به همراه دارد. بنابراين همواره بشر در تلاش بوده تا منابع جايگزيني براي توليد انرژي بيايد كه قابل تجديد بوده و استفاده از آنها عوارض زيست‌محيطي كمتري در پي داشته باشد. در ميان اين منابع، توليد انرژي از زيست‌توده (بيوماس) داراي جايگاه ويژه‌اي است. زيست‌توده داراي انواع مختلفي بوده و تاريخ استفاده از آن به قدمت تاريخ بشر است. روند استفاده از زيست‌توده نيز همراه با پيشرفتهاي بشري دستخوش تغييراتي بوده و امروزه زيست‌ توده‌ي نسل دوم و سوم (زيست‌توده‌ي ليگنوسلولزي و محصولات زراعی تراريخته) جايگزين زيست‌توده‌ي نسل اول يا همان زيست‌توده‌ي سنتي متداول شده‌اند. در اين ميان توجه به اين نكته بسيار ضروري است كه بخش عمده‌اي از اين انرژي از محصولات طبيعي و كشاورزي به دست مي‌آيد كه منبع اصلی آن اراضي كشاورزي و عرصه‌هاي منابع طبيعي در نواحي روستايي است. در حال حاضر آمارهاي بين‌المللي نشان مي‌دهند كه بيش از 3 ميليارد نفر در نواحي روستايي زندگي مي‌كنند كه 75 درصد محرومين جهان را نيز در بر گرفته و از اين ميان 5/2 ميليارد نفر از راه كشاورزي امرار معاش مي‌نمايند. آمارهاي بين‌المللي نشان مي‌دهد كه در هر ثانيه 3 نفر به جمعيت جهان اضافه شده و در هر 8 ثانيه يك هكتار از اراضي حاصلخيز به زمين باير تبديل مي‌شود كه اين امر يعني افزايش دائمي تقاضا براي غذا و در عين كاهش بستر توليد مواد خوراكي. بنابراین بررسی و اطلاع دقیق از اثرات زيست‌ محيطي، اجتماعی و اقتصادی توسعه ی تولید انواع انرژي زيست‌توده در نواحی روستایی كه بستر اصلي فعاليت‌هاي كشاورزي و توليد غذاي بشر است، از حساسیت ویژه ای برخوردار است.