تپه های شنی در مرور زمان در بیابان ها به علت تغییرات اقلیمی و فرسایشی به وجود آمده است.در این مقاله به بررسی تغییرات دمایی و ترموفورتیک در روز و شب و نحوه تاثیر آنها بر حرکت ذرات از روی یک تپه شنی می پردازیم.با بررسی این پدیده مشاهده می شود که در شب سرعت ماکزیمم ذرات شن نسبت به حالت مشابه در روز به علت ایجاد گرادیان های دمایی متفاوت بیشتر می باشد و نیروی ترموفورتیک که در اثر تغییرات دمایی ایجاد شده است باعث تغییر مسیر حرکت ذرات می شود. همچنین مشاهده می شود که در سطح زمین در شب بالاترین نقطه تپه گرم ترین مکان و در روز خنک ترین مکان در روی سطح زمین می باشد. غلیظت ذرات در روی سطح شیب دار در جریان بالا دست بیشترین مقدار و روی سطح شیب دار در پشت تپه کمترین مقدار را دارا می باشد.همچنین به بررسی قطر ذرات و سرعت هوا پرداختیم و به این نتیجه رسیدیم که ذرات بزرگتر توانایی کمتری برای عبور از تپه را دارند و با افزایش سرعت هوا می توان انتظار داشت که ذرات بیشتری از تپه عبور کنند.در این مقاله از روش تزریق استفاده کرده ایم که از دیدگاه لاگرانژی به ذره نگاه می کنیم و این توانایی را به ما می دهد که خواص هر ذره را در لحظه و می توانیم به دست آوریم.