تالاب میانگران پیکره آب شیرین با مساحت 40 کیلومتر مربع در استان خوزستان، شمال شهرستان ایذه واقع شده است. این تالاب یک منبع آب ضروری جهت تغذیه آب‎های زیرزمینی (مورد استفاده برای مصارف شرب و فعالیت‎های کشاورزی شهرستان ایذه)، آب آبیاری کشاورزی و محیط زیست پرندگان نادر می‎باشد. منابع آلاینده واقع در حوضه آبریز با گذشت زمان تأثیر منفی بر روی کیفیت آب تالاب داشته‎اند. بنابراین تعیین کیفیت آب تالاب برای سلامت انسان و پرندگان مهاجر منطقه اهمیت ضروری دارد. مهمترین عوامل تخریب کیفیت آب تالاب میانگران، شامل ورود فاضلاب‎های شهری، روستایی و فعالیت‎های کشاورزی است. این مطالعه به بررسی و ارزیابی تأثیر منابع آلودگی در حوضه آبریز بر روی کیفیت آب این تالاب می‎پردازد. به این منظور منابع آلاینده نقطه‎ای و غیر نقطه‎ای در حوضه آبریز تالاب مورد بررسی قرار گرفته است. برای تعیین کیفیت آب تالاب 29 نمونه آب، به ویژه از مکان‎هایی که معرف اثرات آلاینده‎ها می‎باشد، در ماه فروردین سال 1392 برداشت گردید. مقایسه داده‎های به دست آمده با حداکثر مقدار مجاز که توسط استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO, 2004) معرفی شده، نشان می‎دهد که مقدار تمام پارمترهای فیزیکی و شیمیایی در جنوب تالاب میانگران نسبت به قسمت‎های دیگر تالاب بیشتر است. آب تالاب در نقاط ورود منابع آلاینده‎ها (فاضلاب‎های شهری، روستایی و فعالیت‎های کشاورزی) آلوده است. همچنین مقدار pH، قلیائیت و فسفات بیشتر از حد مجاز یوتروفیک می‎باشد. بر اساس نتایج به دست آمده، تالاب میانگران بوسیله فاضلاب شهری و کشاوررزی مغذی شده است.