تالاب ها به عنوان يكي از بارزترين زيبايي هاي خلقت، مفيدترين و در عين حال بد بيارترين اكوسيستم هاي طبيعت به شمار مي روند، اين زيستگاه هاي حياتي و متنوع از جمله نظام هاي حيات بخشي هستند كه مطلقاً جايگزين ندارند؛ اما هيچ يك از اكوسيستم هاي جهان به اندازه تالاب ها صدمات ناشي از برخوردهاي سطحي و كوته فكري بشر و تمايلات خودخواهانه انسان محوري را تجربه نكرده اند و متأسفانه هنوز روند تخريب اين بوم سازگان طبيعي كه ده ها كاركرد متفاوت و موزون را يكجا در خود دارند متوقف نشده است. تالاب پریشان در شهرستان کازرون در استان فارس به عنوان بزرگترین دریاچه آب شیرین کشور از سال 1355 به عنوان یک سایت رامسر و ذخیره گاه زیست کره شناخته شده است. این تالاب با داشتن ارزش های اکولوژیکی ویژه از نظر بین المللی بسیار حائز اهمیت است. اما متأسفانه به دلیل خشکسالی های اخیر در استان و همچنین برخی مداخلات انسانی از جمله تغییر کاربری اراضی حوزه ی دریاچه و بهره برداری بی رویه از منابع تأمین آب دریاچه و عدم توجه و تلاش کافی مسئولان مربوطه، چند سالی است که در خاموشی فرو رفته است. در این مقاله ابتدا به بیان موقعیت این تالاب و ارزش های آن پرداخته و سپس عوامل تهدیدکننده ی این اکوسیستم به طور عام و جزئی مورد بررسی قرار گرفته است و همچنین اشاره ای به طرح مدیریت جامع این تالاب می گردد و در پایان راهکارهایی برای احیای دوباره ی این تالاب پیشنهاد می شود. لازم به ذکر است که پس از چند سال، در ماه های اخیر به دلیل بارندگی های تقریباً مناسب، بخشی از تالاب پریشان دوباره آبگیری شده و شاهد حضور دوباره ی پرندگان مهاجر به این دریاچه هستیم.