هدف پژوهش حاضر شناسایی رفتار بارش سالانه ایستگاه اهواز بصورت توصیفی، تحلیل روند آن به منظور ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر بارش ایستگاه و مدلسازی آن به منظور پیش بینی رفتار آتی آن خواهد بود. ابتدا به تحلیل روند بارش سالانه با دو روش گردید. در روش اول با استفاده از روشهای آماری ناپارامتری (من کندال و سنس استیمیتور) اقدام به تحلیل روند بارش سالانه گردید. نتایج تحلیل روند نشان داد که در سری بارش سالانه ای ایستگاه اهواز یک روند کاهشی ضعیف دیده می شود.در گام بعد از روش رتبه ای من کندال جهت شناسایی نقاط جهش و تغییر ناگهانی در سری بارش استفاده گردید. نتایج روش رتبه ای نشان داد که در ایستگاه اهواز یک جهش معنی دار در سری بارش سالانه بصورت کاهشی دیده می شود که آغاز جهش برای سری در سال 1369 آغاز شده است.در روش دوم از میانگین متحرک به دو منظور استفاده گردید. ابتدا تحلیل روند در سری بارش سالانه ایستگاهها با استفاده از روش میانگین متحرک آزمون گردید. نتایج تحلیل روند نشان داد که تنها در ایستگاه اهواز یک روند کاهشی در سری بارش دیده می شود. در مرحله بعد جهت شناسایی چر خه های معنی دار در سری بارش سالانه از میانگین متحرک در بازه های زمانی مختلف استفاده گردید.نتایج نشان داد با بررسی بازه های مختلف در میانگین متحرک در ایستگاه اهواز هیچگونه چرخه معنی داری در سری بارش سالانه مشاهده نمی گردد و هیچ الگوی چرخه ای خاصی نمی توان انتظار داشت.