نیکل یکی از فلزات سنگین خطرناک و مضر در محیط زیست می باشد، که می تواند اثرات سوئی از جمله انواع سرطان ها و بیماریهای صعب العلاج را در انسان ایجاد کند. نیکل می تواند بر گیاهان، جانداران و آبزیان اثرات مضری داشته باشد.که از جمله ی آنها از بین رفتن گیاهان، جانداران و تغییرات ژنتیکی در آنها می باشد. به طور کلی نیکل می تواند هنگام استخراج فلزات از معادن به همراه سایر فلزات به صورت ترکیبی و یا رگه ای در کنار فلزات دیگر استخراج شده و در هنگام رفع ناخالصی و پالایش فلزات که توسط حرارت و ذوب فلزات انجام می شود، آزاد شده و وارد محیط زیست شود. همچنین نیکل کاربرد صنعتی وسیعی از جمله آبکاری سایر فلزات دارد که می تواند به راحتی از طریق فاضلاب صنعتی یا تماس مستقیم وارد آب و خاک و حتی هوا شود. یکی از راهکارهای موثر و اقتصادی در کاهش اثرات سوء زیست محیطی نیکل گیاه پالایی می باشد. بر اساس تحقیقات بعمل آمده کلیه گیاهانی که از خانواده براسیکا می باشند توانایی فوق العاده زیادی در جذب نیکل در آب و خاک از خود نشان می دهند. در این بین گیاه تلاسپی سیپرایکم با جذب بیش از 50000 میکروگرم برکیلوگرم نیکل دارای بیشترین میزان جذب می باشد.