اثرات زیان آور مواد شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست، باعث توسعه کاربرد عوامل میکروبی در قالب کنترل تلفیقی حشرات آفت شده است. قارچ های بیمارگر حشرات از جمله ی این عوامل به عنوان دشمنان طبیعی حائز اهمیت اند و از پتانسیل بالایی برای کنترل آنها برخوردارند. در این تحقیق اثر جدایه EUT115 Metarhizium anisopliae، به عنوان عامل کنترل بیولوژیک روی مراحل مختلف رشدی شته سبز هلو در شرایط آزمایشگاهی (دمایºC1±25، رطوبت نسبی 5±85 درصد و دوره ی نوری 16:8 (تاریکی:روشنایی)) مورد بررسی قرار گرفت. سپس دز کشنده ( 105×28/4 کنیدی بر میلی لیتر)قارچ بدست آمد. 60 شته از هر کدام از مراحل رشدی تحت اسپری دز معادل LC50 قارچ قرار گرفتند و سپس، به دیسک های برگی حاوی محلول آب- آگار 2 درصد داخل ژرمیناتور منتقل شدند. تعداد مرگ و میر هر 24 ساعت تا یک هفته یادداشت شد. نتایج نشان داد، بیشترین مرگ و میر در مرحله ی بلوغ (88/0±66/18) اتفاق افتاد و کم ترین آن مربوط به پوره ی سن یک (33/0±66/3) بود. بین سنین مختلف اختلاف معنی داری مشاهده شد. بطوریکه با افزایش سن پورگی نرخ مرگ و میر نیز افزایش یافت. از نتایج چنین استنباط می شود که شته بالغ به علت عدمپوست اندازی شته و در نتیجه وجود اسپور های بیشتر در سطح بدن، نسبت به سنین مختلف پورگی بسیار حساس تر است و نرخ مرگ و میر آن نسبت به آنها بیشتر می باشد.