در این تحقیق تنوع و تراکم فیتوپلانکتونی رودخانه کارون در 11 ایستگاه مطالعاتی در فصل تابستان انجام شد.محدوده مورد مطالعه در استان خوزستان از سرشاخه های آن از ابتدای دز و کرخه تا انتهای حد فاصل بین دو انتهای خوزستان و منتهی به خلیج فارس به عنوان محدوده مطالعاتی در این تحقیق انتخاب شد. در طول فصل نمونه برداری به طور میانگین تراکم فيتوپلانکتون ها 19160 فرد در متر مربع شناسایی و شمارش شدند. از بین رده های فیتوپلانکتوني باسیلاریوفیسه ها با 11 جنس دارای بیشترین درصد فراوانی (70%) می باشد و بعد از آن سیانوفیسه با 4 جنس (22%) و دینوفیسه با 2 جنس (6%) را به خود اختصاص داده است. به دنبال آن کلروفیسه با 7 جنس (5%) و بعد از اوگلنافیسه با 2 جنس (2%)و کریزوفیسه با 1 جنس (1%) کل فراوانی فیتوپلانکتون را تشکیل داده اند. بیشترین فراوانی فيتوپلانکتون ها در ایستگاه دز با7472 فرد در متر مربع وکمترین فراوانی درایستگاه صابون سازی خرمشهر با290 فرد در متر مربع محاسبه شد. همچنین ایستگاه ها در مقایسه با هم دارای اختلاف معنی دار آماری بودند .نتایج حاصل از بررسی شاخص های زیستی نشان داد بیشترین مقدار شاخص تنوع شانون در ایستگاه کوپیته(12/0±801/1) و کمترین مقدار آن در ایستگاه پل ثامن الائمه (1/0±451/0) به ثبت رسید . همچنین بیشترین میزان شاخص غالبیت سیمپسون ، در ایستگاه پل ثامن الائمه (11/0±868/0) و کمترین مقدار آن نیز در ایستگاه کوپیته (16/0±317/0) بوده است . بیشترین مقدار شاخص یکنواختی کامارگو در ایستگاه زرگان (10/0±483/0) و کمترین مقدار آن در ایستگاه پل ثامن الائمه (21/0±201/0) همچنین بیشترین مقدار شاخص بریلوین در ایستگاه کوپیته (1/0±154/3) و کمترین مقدار آن در ایستگاه پل ثامن الائمه (14/0± 152/1) به ثبت رسید.