گردشگری روستایی یکی از فرصت های توسعه همه جانبه روستایی محسوب می شود. روستاها و دهستان های شهرستان چابهار با توجه به بهره مندی از جذابیت های گردشگری در شرایط نامطلوب توسعه قرار دارند که یکی از راهکارها تقویت توسعه صنعت توریسم می باشد. یکی از مواردی که می تواند در رمینه برنامه ریزی گردشگری کمک رسان باشد تعیین شرایط اقلیم گردشگری یا ارائه تقویم گردشگری آن می باشد. هدف از انجام این پژوهش توسعه گردشگری روستایی در دهستان های شهرستان چابهار می باشد که از جذابیت های بالایی در اکثر مناطق آن برخوردار می باشند و در این راستا از شاخص اقلیم گردشگری ترجونگ استفاده شده است که بر اساس آن داده های رطوبت و دما از ایستگاه های داخلی و مجاور شهرستان چابهار طی دوره 15 ساله(2005-1900) استخراج و تحلیل ها صورت پذیرفت. نتایج حاکی از آن بود که بهترین ایستگاه به لحاظ شرایط آسایشی ایستگاه چابهار می باشد که این امر به دلیل موقعیت ساحلی و دمای مناسب در فصل زمستان و تعدیل آب و هوا در تابستان به دلیل بارش های موسمی می باشد و دهستان کمبل سلیمان از شرایط اقلیم گردشگری مناسب برخوردار بوده و پس از آن دهستان باهوکلات با شرایط خنکی هوا در اولویت قرار دارد. مابقی دهستان ها در شرایط گرمی هوا قرار دارند.