در سال‌های اخير مسئله بحران آب به يكي از مشكلات اساسي اكثر كشورها تبديل شده است. بنابراین پيشرفت فناوري در جهت استفاده از روش‌هاي نوين تصفيه پساب و بازیافت آن در جهت كاهش هزينه‌هاي مرتبط امري اجتناب‌ناپذير است. تصفیه آب به علت سختگیرانه‌تر شدن استانداردها، افزایش آلاینده‌های منابع آب و کمبود آب، هر روز پیچیده‌تر شده که این مسأله منجر به کاملترشدن فرآیندهای تصفیه آب و پساب گردیده و استفاده از تکنولوژی‌های نوین نظیر نانوفيلتراسيون را ضروری ساخته‌است. در طی دو دهه اخير استفاده از فرآيند نانوفيلتراسيون در حذف همزمان و گزينشی آلاينده های مواد آلی و غيرآلی، حذف سختی آب، گندزدايی، حذف سموم، حذف فلزات سنگین، حدف نیترات و حذف ريزآلاينده‌ها در يک مرحله، باعث توجه پژوهشگران به فناوری‌های غشائی به عنوان فرایند تصفیه پیشرفته گرديده است. در این مطالعه به بررسی عملکرد نانوفیلتراسیون در حذف آلاینده‌ها از پساب‌های صنعتی و تأثیر پارامترهای فشار، دما، غلظت و pH برعملکرد آن پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد که غشاءهاي نانوفيلتراسيون با توجه به جنس، اندازه منافذ و بارالکتریکی به طور معمول بالاي %90 COD(اكسيژن‌خواهي شيميايي)، %80 سختي را حذف مي‌نمايند و با افزایش pH درصد حذف آلاینده‌ها و احتمال رسوب‌گذاری بر روی غشاءها افزایش می‌یابد.