از طیف وسیع آلاینده های وارد شده به اکوسیستم های آبی، فلزات سنگین به‌علت اثرات سمی و تجمع زیستی در بسیاری از موجودات زنده از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. فلزات سنگین اثرات مضری در موجودات آبزی به دلیل سمیت و تجمع پذیری زیستی در طول شبکه غذایی ایجاد می کنند. چنانچه میزان این عناصر به دلایل گوناگونی از حدود معینی فراتر رود باعث به مخاطره افتادن حیات آبزیان می گردد، زیرا سبب برهم خوردن تعادل بوم شناختی شده و موجبات زوال زیستی اکوسیستم را فراهم می سازد. آلودگی های غیر طبیعی یا انسان ساخت عمدتا توسط فاضلاب های شهری ، صنعتی و پساب های کشاورزی وارد محیط شده و نهایتا منجر به افزایش مقدار آلاینده های آلی و معدنی مخصوصأ عناصر سنگین درآب، رسوبات و به تبع آن در آبزیان خواهد شد.
در بسیاری از مطالعات انجام شده، از پرندگان به عنوان اخطار دهنده‌گان اوليه براي بسياري از آلاينده‌هاي محیط زیستی استفاده ‌شده است. این موجودات به دلایلی از قبیل قابل رؤيت بودن، حساسيت پذيري بالا نسبت به تغییرات محیطی و قرار گرفتن در سطوح بالای زنجیره غذایی، می‌توانند به‌عنوان پایشگر‌ زیستی فلزات سنگین در نظر گرفته شوند. اما به دلایل عملی و اخلاقی و از آنجا که برای بررسی میزان تجمع این فلزات، در پرندگان نیاز به کشتن آن‌ها می‌باشد، بهتر است از پایشگر‌های زیستی دیگری برای این ‌منظور استفاده گردد. بنابراین در تحقیق حاضر سعی بر آن است، که از طریق بررسی مطالعات صورت گرفته در این زمینه، به بررسی امکان استفاده از تخم پرندگان به‌عنوان پایشگر زیستی فلزات سنگین پرداخته شود.