پناهگاه های حیات وحش به عنوان يکي از مفيدترين اشکال بهره وري پايدار و چند جانبه از سرزمين شناخته مي شوند. نگهداري فرآيندهاي اکولوژيک اساسي و سيستم هاي حيات وحش، حفظ حوزه هاي آبخيز، حفاظت از تنوع ژنتيکي، نگهداري از زيستگاههاي حيات وحش، رويشگاه هاي گياهي بويژه گونه هاي گياهي و جانوري اندميک، کمياب، در خطر تهديد يا انقراض، حفظ تنوع زيستي محيط هاي آبي و خشکي، حفظ ميراث هاي طبيعي، تأمين شرايط لازم براي بهره برداري پايدار جوامع، آموزش، پژوهش، توريسم و تفرج از عادي ترين فوايدي است که پناهگاه های حیات وحش در صورت مديريت مطلوب به جامعه عرضه مي كنند. استان مرکزی نیز با توجه به قرار گرفتن در حدود اکوتونی دو ناحیه رویشی ایرانی-تورانی و زاگروسی از زیگونگی کم نظیری برخوردار است که لزوم صیانت از این میراث ارزشمند را به ویژه در قالب سطوح مدیریتی پناهگاه های حیات وحش ضروری می نماید، در این میان پناهگاه حیات وحش راسوند شهرستان شازند با علت قرار گرفتن در بین چندین قطب اصلی جمعیتی و نیز نزدیکی به شاه راه های ارتباطی با داشتن تنوع بالای گونه ای از اهمیت بالایی برخوردار است. بدین منظور در این مطالعه برای اولین بار با بررسی کمی و کیفی اکولوژیکی این اکوسیستم به بررسی فرصت ها و تهدیدات این زیست بوم ارزشمند پرداخته شد و راهکارهای مدیریتی موثر برای مدیریت بهینه این عرصه ارائه گردید.