در این پژوهش رابطه کمال گرایی با سلامت روانی در یک نمونه دانشجویی مورد بررسی قرار گرفت. هدف اصلی ‏پژوهش حاضر، تبیین شاخص های سلامت روانی برحسب ‏کمال گرایی بود. یکصد دانشجو ‏‎ عمران-ساختمان و رشته مکانیک خودرو به صورت تصادفی در این پژوهش شرکت کردند. از آزمودنی ها خواسته شد مقیاس کمال گرایی و ‏مقیاس سلامت روانی ‏‎GHQ را تکمیل کنند. برای تحلیل داده های پژوهش از شاخص ها و روش های آماری ‏شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، آزمون تحلیل واریانس چند متغیره، ضرایب همبستگی و تحلیل ‏رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهشی نشان داد که بین کمال گرايي و علائم بيماري جسماني دانشجویان هیچ نوع رابطه معنادار آماری وجود دارد. با توجه به فرضیه دوم بین کمال گرايي و اضطراب و بي خوابي دانشجویان رابطه معنادار آماری وجود دارد. سومین فرضیه رابطه بین کمال گرايي و ناکارکردي اجتماعي دانشجویان بود که این فرضیه هم تائید شده است . فرضیه چهارم هم این بود که بین کمال گرايي و علائم افسردگی دانشجویان رابطه معنادار آماری وجود دارد. همینطور یک فرضیه اصلی مطرح شد واین که بین کمال گرایی و سلامت روانی رابطه معنی دار وجود دارد که تائید شده است.