بررسی های گوناگون نشان می دهد که در بین راه های متعدد مقابله با مشکلات محیط زیستی، بنیادی ترین، موثرترین و با صرفه ترین روش جلوگیری از تخریب محیط زیست، آموزش و فرهنگ سازی عمومی و مشارکت افراد جامعه می باشد. مقوله فرهنگ و تاثیر آن بر محیط زیست یکی از ابعاد توسعه پایدار و گام اولیه در جهت نیل به این هدف است. با توجه به اهمیت انسان به عنوان هدف توسعه از یکسو و محیط زیست به عنوان بستر فعالیت انسانی از سوي دیگر، موضوع داشتن حق محیط زیستی سالم براي نسل فعلی وآینده موضوعیت یافت و در چنین فضایی بود که نقش آموزش به عنوان یکی از کلیدي ترین ابزارها در تحقق توسعه انسانی مورد توجه قرار گرفت. تا از این طریق انسان ها به عنوان محورهاي توسعه بتواند ضمن کسب توانمندي هاي جدید به ایفاي نقشی فعال و تاثیر گذار در توسعه بپردازند. در تحقیق حاضر که به روش توصیفی به بررسی نقش و جایگاه آموزش در حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار پرداخته شده که در این راستا با اشاره به انگاره ها و راهبردهاي آموزشي توسعه پايدار و راهبرد برنامه هاي آموزش توسعه پايدار