هدف پژوهش حاضر مقایسه ظرفیت حافظه کاری مبتلایان به اختلال وسواسی- اجباری با افراد بهنجار است.
روش مطالعه حاضر توصیفی از نوع علی- مقایسه‌ای (پس رویدادی) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری و افراد بهنجار در سطح شهر تبریز در سال 93-1392 بودند. از جامعه مورد نظر به روش نمونه گیری در دسترس، نمونه‌ای شامل 60 شرکت کننده (30 نفر مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری براساس ملاک‌های تشخیصی DSM-IV-TR و 30 نفر افراد بهنجار) انتخاب شدند. شرکت کننده‌ها از لحاظ جنس، سن و تحصیلات همتاسازی شدند. سپس آزمون‌های خرده مقیاس فراخنای ارقام وکسلر بر روی آن‌ها اجرا شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره و با نرم افزار SPSS نسخه 20 تحلیل شد.
نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که بین افراد مبتلا به اختلال OCD و افراد بهنجار در متغیرظرفیت حافظه کاری تفاوت معناداری وجود دارد. بدین صورت که افراد دارای اختلال OCD حافظه ضعیف‌تری داشتند. این نتایج نشان دهنده آن است که رفتارهای تکرار شونده افراد مبتلا به OCD ممکن است نتیجه نارسایی‌هایی در حافظه کاری آن‌ها باشد.