پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارتهای زندگی بر رشد سازگاری اجتماعی و رشد معنوی پرستاران بیمارستان بوعلی همدان انجام شد. در این پژوهش، طرح آزمایشی، پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود و از بین پرستاران این بیمارستان 32 نفر انتخاب شده و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون، کلاس های آموزش مهارتهای زندگی برای گروه آزمایش به مدت 12 جلسۀ 1 ساعته (هفته ای یک بار) اجرا گردید. سپس هر دو گروه، پس آزمون را اجرا نمودند. و برای اندازه گیری متغیرهای وابستۀ سازگاری اجتماعی و رشد معنوی از پرسشنامۀ سازگاری اجتماعی بل با پایایی 88/0 و پرسشنامۀ رشد معنوی تقی زاده با پایایی91/0 استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که میانگین های نمرات دو گروه در پس آزمون دارای تفاوت معنی دار هستند. (p <0.01)
نتایج داده ها حاکی از اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر رشد سازگاری اجتماعی و رشد معنوی زنان شرکت کننده در تحقیق بود و اثر بخشی آن با اطمینان 99% تأیید گردید.