هدف پژوهش حاضرارزیابی اثربخشی امید درمانی به شیوه گروهی برمیزان افسردگی نوجوانان مبتلا به سرطان می باشد. برای انجام پژوهش حاضر از یکی از طرح‌های نیمه تجربی به نام طرح کنترل نابرابر استفاده شده است. نمونه‌ها با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف، در دسترس بودن و بر مبنای داوطلبانه بودن آزمودنی‌ها از میان نوجوانان عضو انجمن محک انتخاب شدند.20 آزمودنی، بر مبنای داوطلبانه بودنشان در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل گمارش شدند. گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای امید درمانی شرکت کردند اما گروه کنترل در زمان اجرای آزمایش مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده‌ها در قبل و بعد از مداخله درمانی از پرسشنامه افسردگی بک استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آماره‌های توصیفی(میانگین،انحراف معیار،فراوانی)و آماره‌های استنباطی(تحلیل کواریانس) و با نرم افزارSPSS v.16مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد میانگین امتیاز افسردگی بین دو گروه آزمایش و کنترل قبل از اجرای مداخله اختلاف معناداری را نشان نداد ولی بعد از اجرای جلسات درمانی میزان افسردگی گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری پیدا کرد. و افسردگی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت .