با توجه به محرک بودن مصرف انرژی در فرایند رشد اقتصادی کشورها و وجود رابطه مستقیم در میزان انتشار آلاینده¬ها و مصرف انرژی، سوالی مطرحی این است که آیا الزاما رشد اقتصادی عامل ایجاد آلودگی است؟ دراین صورت کنترل انتشار آلاینده¬ها ممکن است منجر به کاهش رشد اقتصادی شود که با اهداف کشورها در تناقض می¬باشد. در نتیجه اثرات رشداقتصادی و انتشار گاز می¬تواند قابل تأمل و بررسی باشد. بر این اساس، در اين مطالعه سعي شده است تا با استفاده از اطلاعات سري‌زماني سالانه كشورهاي عضو OPEC به عنوان شاخصی از کشورهای در حال توسعه و دارای منابع فسیلی و نیز کشور ایران به عنوان نماینده¬ای از این گروه کشورها، اثرات تكانه‌هاي متغیرهای رشد GDP سرانه، مصرف انرژی و انتشار گاز بر همدیگر طي دوره 1960-2008، مورد بررسي قرار گيرد. براي اين منظور از توابع عكس‌العمل آني (IRFs) و تجزيه واريانس (FEVDs) مدل خودتوضيح برداري تابلويي (PVAR) برای گروه کشورهای عضو OPEC و مدل خودتوضیح برداری سری زمانی برای کشور ایران استفاده شده است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که در کشورهای عضو OPEC و نیز کشور ایران نحوه واکنش متغیر انتشار گاز دی اکسیدکربن به تکانه¬های رشد GDP سرانه در راستای منحنی زیست محیطی کوزنتس بوده و در هر دو، رشد GDP سرانه عامل محرک در هدایت سطوح انتشار گاز می¬باشد.