افزایش جمعیت، گسترش شهرها، توسعه صنایع و فعالیت های کشاورزی موجب آلودگی محیط زیست از جمله منابع آبی موجود در کره زمین شده است. فلزات سنگین از جمله آلاینده هایی هستند که محیط زیست را با خطرات عمده ای روبرو کرده است. روش های شیمیایی که در تصفیه پساب صنعتی به طور خاص در حذف فلزات سنگین استفاده شده اند بسیار گران و پر هزینه هستند و تولید پسماند ثانويه می کنند. بنابراين استفاده از روش بیولوژیکی ازجمله جذب فلزات توسط جرم های بیولوژیکی قارچی که روشی اقتصادی وسازگار با محیط زیست می باشد، امری ضروري است. هدف از مطالعه حاضر مروری بر مطالعات گذشته در زمینه روش های حذف فلزات سنگین توسط جرم های بیولوژیکی قارچی می باشد تا بدین ترتیب بتوان با داشتن اطلاعات منسجم با دیدی گسترده تر نسبت به انتخاب روشی مناسب و کارا در جهت حذف فلزات سنگین اقدام نمود.
در این مطالعه کلیه مقالات موجود در پایگاه های داخلی و خارجی از جمله ایران مدکس، ایران داک، SID،Google Scholar ، Scopus، Science Direct و Pubmed مورد بررسی قرار گرفت. جهت جستجو از کلید واژه های فلزات سنگین، جذب و قارچ ،در منابع انگلیسی از( Fungal, Biosorption (heavy metal,استفاده گردید. لازم به ذکر است که کلیه مقالات جمع آوری شده مربوط به سالهای 1999 تا 2013 می باشدکه تعداد 150 مقاله بدست آمد که پس از بررسی عناوین و چکیده مقالات، تعدادي از آنها به دلیل عدم ارتباط با اهداف مطالعه حذف گردید. در نهایت منابع واجد شرایط انتخاب و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.از 150 مقاله دریافتی با کلید واژه های وارد شده تعداد 35 مقاله ارتباط موضوعی قویتری با مطالعه داشت. براساس این مطالعات، پرکاربردترین قارچ در حذف فلزات سنگین از محلول های آبی آسپرژیلومس نیجر بود که متوسط درصد جذب آن 81% گزارش شده است. بعد از قارچ آسپرژیلوس نیجر، قارچ های آرهیزور، موکور، کرایزسپوریم بیشترین کاربرد را در حذف فلزات سنگین داشتند. قارچهای مذکور در حذف فلزاتPb2+ و Hg2+ بیشترین کارایی را داشتند. اغلب بیومس های قارچی در PH بهینه4تا 6 و دمای بهینه 55-45 درجه سیلسیوس بیشترین ظرفیت جذب را دارا بودند.
با توجه به ویژگی های منحصر به فرد جرمهای بیولوژیکی قارچها از قبیل دارا بودن دیواره سلولی ویژه، قابلیت جذب بالا، سادگي، دردسترس بودن آنها پیشنهاد می گردد که مطالعات بیشتری در خصوص کاربرد این جرمهای بیولوژیکی در حذف فلزات سنگین از پساب های آلوده در مقیاس صنعتی صورت گیرد.