وضعيت بهداشتي در مناطق روستايي بواسطه نزديكي بيشتر به طبيعت و تأثيرات متقابلي كه بر روي هم مي گذارند،از اهميت بسزايي برخوردار هستند. امروزه با توجه به اجراي طرحهاي هادي روستايي دركشور، توجه به وضعيت بهداشتي و زيست محيطي در محيط هاي روستايي اهميت يافته است، تا هرچه بهتر و بيشتر بتوان در عين بهره برداري مناسب از امكانات و خدمات بهداشتي، از آن حفاظت نيز نمود. پژوهش حاضر با هدف بررسي وضعيت بهداشتي و زيست محيطي روستاي مرزبن بعد از اجراي طرح هادي صورت گرفته است. تحقيق حاضر از نوع توصيفي- تحليلي است كه با استفاده از اطلاعات اسنادي و جمع آوري داده هاي ميداني از اهالي روستا انجام گرفته است. نظر به تعداد زياد جمعيت و كمبود زمان، در اينجا از روش نمونه گيري بهره جسته ايم و بر اين مبنا با استفاده از فرمول كوكران، تعداد 80 نمونه انتخاب شدند.در نهايت از تجزيه و تحليل سئوالات متعدد پرسشنامه؛متغيرهاي تعيين كننده نظير: طرحها و امكانات بهداشتي مورد نياز روستا، وضعيت روستا به لحاظ دفع فاضلاب، وضعيت روستا به لحاظ دفع آبهاي سطحي، رضايتمندي روستاييان از اقدامات بنياد مسكن و ... را براي ارزيابي تحقيق، مورد سنجش قرار داديم كه نتايج حاصله به شرح زير مي باشد :
آب آشاميدني در روستا بهداشتي نمي باشد و اهالي روستا از اين موضوع ناراضي هستند. همچنين قطعي مكرر آب دارند،كه گاهي 1 روز كامل آب ندارند. دفع فاضلاب روستا نيز بدرستي صورت نمي گيرد و روستا شبكه فاضلاب ندارد و فاضلاب در سطح معابر رها مي شود.از نظر دفع آبهاي سطحي،عملكرد بنياد مسكن در اجراي طرح هادي از نگاه روستاييان موفقيت آميز بوده و از اين نظر راضي هستند. با توجه به اينكه نيمي از روستاييان نمونه از اقدامات بنياد مسكن رضايتمندي متوسطي دارند، مي توان اميدوار بود كه در آينده اي نه چندان دور شاهد افزايش اقدامات بنياد مسكن در اين روستا باشيم.