برغم اهمیت سایت های تدفین پسماند بعنوان مکانی برای استتار و اضمحلال بهداشتی زباله های جامد، با توجه به این که این سایت ها مکان تمرکز انواع زباله های آلوده و سمی می باشند هر گونه سهل انگاری و بی توجهی در رعایت معیار های بهداشتی زیست محیطی میتواند عواقب زیانبار و غیر قابل جبرانی برای جوامع مسکونی یا اکوسیستم های طبیعی ببار آورد.
مطالعه یک پروژه عملی نشان داد که شرایط مورفولوژیکی طبیعی سایت تدفین اصلی ترین نقش را در کنترل و حفاظت آلودگی ها و اثرات آتی بر عهده دارد. بر این اساس ایده ال ترین محل برای احداث سایت تدفین بهداشتی پسماند ها یک حوضه آبریز بسته محلی با جریانات همگرا بسوی بخش پست مرکزی محصور شده توسط تپه های پیرامونی است. حجم رواناب سطحی حوضه باید آنقدر کم باشد که تقریبا تمامی آن توسط خود حوضه جذب و خروجی اضافی محسوسی تولید نکند. بستر محل احداث سایت باید نسبتا هموار و دارای ضخامت کافی از پروفیل خاک دانه ریز باشد تا بتواند عمل فیلتراسیون شیرابه های حاصل از زباله های را به نحو مفید انجام دهد. در صورتیکه بستر آبرفتی باشد از باید رسوبات دانه ریز بسته سازندی تشکیل و فاقد جریان آب زیرزمینی بوده یا شرایط جریانات همگرای ایستابی با سرعت کم در آن برقرار باشد. اما اگر بستر ساختار سنگی داشته باشد علاوه بر لیتولوژی متراکم و نفوذ ناپذیر برای هم آوایی جریانات هیدرولوژیکی و هیدروژئولوژیکی، شیب متحدالمرکز ناوی فرم در چینه شناسی سازند های زمین شناسی و مرفولوژی ناودیسی از ضروریات ساختگاه است. علاوه بر شرایط طبیعی فوق که بعنوان معیار های حفاظتی زیست محیطی محسوب می شوند اثرات فعلی و آتی احداث سایت بر اکوسیستم های جانوری و گیاهی زنده باید مورد ارزیابی دقیق واقع گردد.
از سوی دیگر معیار های زیبایی شناختی و پذیرش مردمی و لزوم توجه به چشم انداز توسعه دراز مدت جبهه های گسترش حریم مناطق مسکونی، کشاورزی و صنعتی از دیگر بررسی های تکمیلی در مطالعات مکانیابی سایت های تدفین بهداشتی پسماند ها می باشد.