سالهاست که محیط زیست و دست اندرکاران به دنبال آموزش مردم اند اما هنوز نتوانسته اند که محیط زیست را میان مردم نهادینه کنند و حفاظت محیط زیست را بدان ها بسپارند، هر ساله وضعیت محیط زیست مخصوصا شرایط و ذخیره حیات وحش بدتر شده و هر چند سال چندین گونه از پستانداران و پرندگان که قبلا وضعیت حفاظتی مناسبی داشته را به عنوان گونه در خطر انقراض معرفی کرده و شروع به هزینه کردن برای حفاظت و نجات آنها از انقراض می کنیم که اغلب، تلاش ها و هزینه ها هم بی نتیجه می ماند ، ادامه این روند انقراض تک تک گونه های حیات و حش کشور را در آینده به دنبال خواهد داشت و آیندگان را از این نعمت منحصر به فرد کشور محروم کرده و برایشان افسوس و حسرت از خود به یادگار می گذاریم ، آیندگان هرگز ما را نخواهند بخشید همچنان که نسل حاضر گذشتگان خود را به خاطر شیر ایرانی و ببر مازندران نبخشیده اند.هدف از این مقاله تشریح شکار و قوانین مربوط به آن و ارائه راه حل هایی مناسب برای بهبود وضعیت حیات وحش می باشد.