هر منطقه با توجه به پتانسیل ها وامکانات موجود خود می تواند از طرق مختلف در محور توسعه قرار گیرد وبا توسعه در یک بخش ،زمینه توسعه سایر بخشها را نیز فراهم سازد . گردشگری روستایی یکی از اجزای مهم صنعت گردشگری بشمار آمده و نیروی اصلی در زمینه بهبود رشد اقتصادی روستاها محسوب می گردد .گردشگری روستایی منبعی است که گردشگران جذب آن می شوند و صنعت گردشگری از آن کسب درآمد می کند، و منبعی است که هم گردشگران و هم صنعت گردشگری به آن وابسته است .گردشگری روستایی به عنوان فرایندی در توسعه روستایی قلمداد می شود که با ایجاد فعالیت های مکمل کشاورزی ،می تواند زمینه توسعه اقتصادی¬وزیست محیطی را در زمینه افزایش درآمد ،اشتغال زایی ومعیشت پایدار روستایی فراهم کند که بهبود کیفیت زندگی وتوزیع متعادل ومناسب خدمات وتسهیلات را در چار چوب توسعه منطقه ای ومحلی ،به همراه دارد . بر این مبنا می توان گفت که یکی از بهترین راههای نجات روستا از مسائل ومشکلات اجتماعی ،اقتصادی وزیست محیطی ورسیدن به عدالت اجتماعی وعدالت جغرافیایی ،توسعه وگسترش توریسم است ویکی از مهم ترین راهبردهای که در وضع موجود ،بسیاری از کشورهای جهان به عنوان استراتژی نوین وکارآمد در جهت محرومیت زدایی واستفاده بهینه از منابع موجود سطح کشور خود استفاده می کنند تورسیم است . منطقه سیستان بدلیل مرزی بودن و همچنین موقعیت استراتزیکی باید بیشتر مورد توجه مسوولان و مردم قرار گیرد چرا که عدم توجه باعث مهاجرت می شود و بدنبال آن مهاجرت، باعث عدم پیشرفت و از بین رفتن پتانسیل های منطقه می شود و چرا که اگر توجه به این منطقه شود، مسلما سرمایه گذاری های کلانی می توان در این منطقه انجام داد و گردشگران زیادی را به این منطقه جذب کرد کما اینکه بی توجهی باعث می شود که انگیزه مردم برای سرمایه گذاری در این مناطق کم رنگ شود. این پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات درآن به صورت کتابخانه ای می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی وتحلیل نقش گردشگری در توسعه نواحی روستایی سیستان می باشدودر پایان پیشنهاداتی ارائه گردیده است.