گردشگری یکی ازپرسودترین وعظیم ترین صنعت درجهان محسوب می شود، گردشگری صنعتی است که موجب می گردد تا افراد برای مدتی از خانه های خود خارج شده و جهت بازدید از دیگر نقاط جهان به سفر بپردازند. گردشگری از دیدگاه فرهنگی قدمت زیادی دارد و لی از زاویه اقتصادی پدیده ای نسبتا جدید در مبادلات بین اللملی است، امروزه گردشگری فرهنگی پدیده ای اجتماعی است و شهرها همانند متنی فرهنگی در ایجاد تجارب فرهنگی و انتقال معانی فردی و جمعی افراد مطرح می باشند. و یکی از مهمترین وسایل مبادلات فرهنگی ملت ها و در زمره ی مهم ترین ابزارهای گفتگوی بین فرهنگی است. این نوع گردشگری عموما بر روی جوامع سنتی تمرکز دارد که در آنها سنن متفاوت، شکل منحصر به فردی از هنر و الگوهای اجتماعی دارند و آنها را از دیگر فرهنگ ها متمایز می سازند، خصوصا سیستان با دارا بودن فرهنگ غنی که خود بازتابی از فرهنگ و سنتی است که در گذشته بوده، که هر کدام از آنها نمادی از یک آداب و رسومی است که دیگر ملتها را با آن آشنا میسازد، و تبادلات فرهنگی را با دیگر ملل ایجاد می کند ولی به دلیل بی توجیهی به این استان خصوصا سیستان، و کمبود های که از لحاظ سرمایه گذاری در بخش های خصوصی، زیربنایی و زیر ساختی و عدم تیلیغات وجود دارد نتها سیستان پیشرفتی که شایسته ی آن باشد را ندارد، حتی ذهنیتی منفی در میان استان وحتی کشور صورت گرفته که ورود گردشگران به این سرزمین که میراث فرهنگی غنی دارد را بسیار اندک کرده است که ما می توانیم با سرمایه گذاری در بخش های ذکر شده و خصوصا تبلیغات، نتنها در سطح کشور بلکه در سطح بین الملل ورود گردشگران را به این استان خصوصا سیستان افزایش دهیم که این خود باعث می شود که نتها از لحاظ فرهنگی بلکه از لحاظ اقتصادی پیشرفت های قابل توجهی کند، چرا که سیستان در کنار فرهنگ غنی نیاز به حمایت های اقتصادی دارد که اگر به آن توجه شود می تواند در سطح کشور از لحاظ فرهنگی و اقتصادی زبانزد باشد چرا که سیستان پتانسیل هایی دارد که باید به آنها توجه شود