امروزه صنعت گردشگری فراتر از یک صنعت، پدیده ای با ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی است. پیش بینی می شود در سالهای آینده گردشگری به لحاظ درآمد در راس صنایع موجود دنیا و به لحاظ اهمیت بزرگترین بخش تجارت بین الملل را به خود اختصاص دهد. با این حال، اگر صنعت توریسم بدون ملاحظه به عوامل منفی تاثیر گذار آن توسعه یابد، می¬تواند آسیب های جدی و جبران ناپذیری در ابعاد متفاوت بر جامعه وارد آورد. چرا که گردشگری در بستر محیط جغرافیایی صورت می¬گیرد که متشکل از محیط طبیعی و محیط فرهنگی و اجتماعی است. هریک از این دو محیط متشکل از محیط طبیعی از عواملی هستند که به نوعی بر گردشگری تاثیر گذار است و از آن تاثیر می پذیرند. گردشگری می تواند اثرات متفاوت و قال توجهی در منطقه گردشگر پذیر بر جای بگذارد. این اثرات می تواند اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و زیست محیطی باشند. با توجه به پیچیدگی و همچنین گستردگی فعالیت های گردشگر ی اثرات ناشی از آن ابعاد به هم پیوسته ی بسیاری دارند که باید اثرات گردشگری به آن توجه شود. امروزه گردشگری به قدری در توسعه ی اقتصادی- اجتماعی کشورها اهمیت یافته است که اقتصاددانان، آن را صادرات نامرئی نام نهادند و ا آن به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند. اهمیت این صنعت و نقش آن در توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی باعث شده است تا بسیاری از مدیران و برنامه ریزان محلی، منطقه ای و ملی برای گسترش آن رنامه ریزی وتلاش نمایند. گردشگر ی روستایی، منبع با ارزش اشتغال زایی و ایجاد درآمد است و می تواند وسیله ی مهمی برای توسعه ی اجتماعی- اقتصادی جوامع روستایی باشد و در بسیاری از کشورها با سیاست های کشاورزی در ارتباط است. گردشگری روستایی، از یک سو می تواند اشتغال ایجاد کند و از دیگر سو، قادر است اقتصاد محلی را از جلوه بیندازدو کیفیت زندگی و محیط زیست جوامع محلی را پایین بیاورد.همانطور که می دانید سیستان از لحاظ گردشگری وابسته به عوامل اقتصادی و اجتماعی است چرا که ورد گردشگر به این منطقه باعث می شود که از لحاظ اقتصادی تاحدودی ایجاد درآمد کند و از لحاظ اجتماعی باعث می شود، تبادلات فرهنگی ایجاد شود، این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است و از روش کتابخانه ای و اسنادی استفاده شده است و درآخر پیشنهاداتی در این خصوص ارائه شده است.