تنوع زماني و مكاني آب و هوا يك پتانسيل قوي براي گردشگري است و يكي از دلايلي كه ايران جزء پنج كشور متنوع گردشگري دنياست، همين مزيت مي باشد. اقليم عامل مهمي در توسعه بخش گردشگري مي باشد، يك اقليم مناسب مي تواند پاسخ هاي مثبت گردشگران را در پي داشته باشد و گردشگران نيز برنامه سفر خود را با توجه به شرايط اقليمي و جوي مقصد مورد نظر طرح ريزي مي كنند. اين تحقيق به منظور بررسي ارتباط بين شرايط آب و هوايي با روند گردشگري در شهرستان فومن انجام شده است. براي انجام اين تحقيق از داده هاي هواشناسي ايستگاه سينوپتيك، قلعه رودخان در يك دوره آماري 20 ساله (1989-2009) روش استفاده در اين تحقيق شاخص اقليمي گردشگري TCI بوده است. شاخص TCI با استفاده از ميانگين ماهانه پارامترهاي بيشينه دماي روزانه، ميانگين دماي روزانه، كمينه رطوبت نسبي روزانه، رطوبت نسبي روزانه، بارش، طول تابش آفتاب روزانه و سرعت باد، شرايط اقليمي را براي فعاليت گردشگري مورد ارزيابي قرار مي دهد. نتايج حاصل از بررسي اين شاخص بيانگر آن است كه طي دوره آماري مورد مطالعه، شاخص TCI در ماه هاي مختلف سال، داراي تنوع زيادي مي باشد. ايستگاه مورد نظر در فصول بهار و تابستان از نظر شرايط گردشگري داراي وضعيت عالي، بسيار خوب و خوب مي باشد و جهت جذب گردشگر از شرايط آسايشي مطلوبي برخوردار است. بدين ترتيب كه در ماه هاي ژوئن و ژوئيه، اين استان داراي شرايط عالي گردشگري مي باشد. همچنين در ماه های آذر، دی و بهمن تقريباً تمامي ايستگاه ها، از نظر گردشگري داراي وضعيت اقليمي بحراني، نامساعد، خيلي نامساعد و حتي غير قابل قبول مي باشند. بنابراين بهترين شرايط جهت توسعه صنعت گردشگري در شهرستان فومن در فصول بهار و تابستان و بدترين شرايط اين صنعت در فصل زمستان مي باشد.