گردشگري يا همان توريسم، امروزه يكي از صنايعِ به سرعت در حال رشد دنيا و ابزاري براي افزايش درآمد ملي كشورهاي جهان به حساب مي آيد. يكي از جذابترين و شايد جديدترين شاخه هاي اين صنعت، گردشگري روستايي است كه اخيراً مورد توجه بسياري از كشورهاي جهان قرار گرفته است. امروزه بسياري از سياست گذاران و برنامه ريزان، گردشگري را به مثابة ابزاري براي ثبات اقتصادي و توسعه براي جوامع روستايي ميدانند و عده اي نيز توسعة گردشگري روستايي را در حل مشكلات مناطق روستايي مؤثر و ضروري ميدانند و آن را شرط لازم براي حركت به سوي عمران و توسعه قلمداد میکنند.
صنعت گردشگري روستايي را بايد همانند لبه هاي تيز يك تيغ بدانيم كه اگر صحيح و بر اساس اصول و نظم، توسعه و گسترش نيابد، نه تنها به عمران و اصلاح مناطق روستايي كمك نخواهد كرد، بلكه آثار مخرب و جبران ناپذيري را بر بخش هاي اجتماعي، اقتصادي، طبيعي، زيست محيطي و ديگر بخش هاي جوامع روستايي و نهايتاً كل جامعه بر جا خواهد گذاشت. لذا برنامه ريزي و مديريت صحيح و هماهنگ در زمينة گردشگري روستايي، مسئوليتي پيچيده است؛ چرا كه تنوع در زمينة گردشگري روستايي زياد است و از طرفي، به علت اينكه يك فعاليت غيررسمي و درعين حال اختياري است، مديريت و تحت نفوذ قرار دادن آن دشوار است.
هدف از نگارش این مقاله، تحلیل توسعه گردشکری روستایی و نقش آن در توسعه پایدار روستایی و شناسایی جاذبه های گردشگری و توریستی روستای باب الحکم از توابع شهرستان بردسکن می باشد. این روستا دارای جاذبه های متنوع گردشگری از قبیل جاذبه های طبیعی، فرهنگی و اجتماعی می باشد. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی مبتنی بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای می باشد.