رشد و توسعه شهرها، مادرشهرها و كلانشهرها و نيز گسترش بي رويه منـاطق حومه اي در پيــرامون شهرهاي امروزي و به تبع آن ازدياد جمعيت¬هاي انساني و تبديل شدن شهرهاي كوچك و متوسط به شهرهاي بزرگ و پرجمعيت، گسترش شبكه هاي حمل و نقل و شبكه معابر پيچيده وسایل نقلیه در درون شهرها و پيرامون اين مكان¬هاي جمعيتي را طلب می کند. معابر، تردد و ترافیک شهری سهم بسزایی در فضاها، دسترسی¬ها و ارتباطات شهری دارند که مشمول همه اقشار و سنین شهر شده و کلیه تحرکات، ارتباطات و دسترسی¬های شهروندان در این فضا صورت می¬گیرد. ايجاد فضاهاي آرام و به دور از نابساماني اجتماعي بخصوص معابر، افزايش كيفيت محيطي و نيز ايجاد و تثبيت امنيت جسمی، روحي و رواني از طريق توجه به نياز هاي اساسي زندگي شهري به عنوان مطلوبيت فضاي شهري به حساب مي¬آيد. در این راستا هدف پژوهش حاضر تحلیل و اولویت بندی نواحی شهری با توجه به نقش شبکه گذرگاهی در ایجاد امنیت (مطالعه موردی: شهر زابل) می¬باشد. روش تحقیق توصیفی، تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه¬ای، اسنادی و میدانی بوده و از مدل VICOR جهت تجزیه و تحلیل بهره گرفته شده است. نتايج تحقيق بيانگر اين است كه ناحیه 3 شهر زابل با وزن معیار (0.480) در رتبه اول، و ناحیه 5 با وزن معیار (0.160) در رتبه دوم قرار می گیرد.