مراسم آئینی به عنوان بخشی از فرهنگ هر ملت جایگاه ویژه ای دارد. توجه به این مهم خصوصاً در شهرهای کوچک بعنوان موضوع دنیای پژوهش مطرح است. این تحقیق با نگاه به تعزیه برای جذب گردشگر از منظر جدیدی به اهمیت فرهنگ نظاره دارد. هدف از تحقیق حاضر توجه به تئاتر آئینی و سنتی و تقویت آن خصوصاً تعزیه است كه گسترش آن باعث ارتقای روحیه همگرایی و دوستی در کشور مي شود. سوال تحقیق حاضر این است که آیا تعزیه می تواند باعث اشاعه ی فرهنگ ایرانی-اسلامی در سطح ملی و فراملی شود؟ و این فرضیه مبنای کار قرار گرفته است که «استفاده از نمايش هاي آیيني بهترين راه در جهت اعتلاي فرهنگ و هنر ايران می باشد» روش تحقیق به روش پیمایشی و با استفاده از منابع اسنادی، کتابخانه ای است که بخشی از داده ها توسط مصاحبه گردآوری شده است که به صورت توصیفی و کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. تعزیه با رابطه تاریخی میان انسان و محیط طبیعی خود، پتانسیل بسیار مناسبی برای توسعه پایدار و بهبود استانداردهای زندگی مردم با توجه به ظرفیت گردشگری فرهنگی، مذهبی، اوقات فراغت و تفریحی دارد که با مطالعه درست و بازشناسی ساختارهای آن می توان بهره برداری های لازم را برای هماهنگی آن با نظام اجتماعی و زندگی امروزین مردم به عمل آورد.