صنعت گردشگری یکی از موارد ارزشمند برای توسعه اقتصادی اکثر کشورهای پیشرفته و در حال توسعه است و می‌تواند به عنوان موتور محوری رشد و توسعه اقتصادی عمل کند. توانایی بالای لندفرم¬های ژئوموفولوژیکی در زمینه ژئوتوریسم و جذب گردشگر برهمگان روشن است و با توجه به توانمندی‌های بالای گردشگری در ایران، منطقه دیره را می‌توان یکی از مناطق ژئوتوریستی کشور به شمار آورد. منطقه دیره به علت تنوع بی‌نظیر اقلیمی و وجود مناظر طبیعی بکر، وجود منطقه حفاظت شده، امکان بهره‌گیری گردشگران علاقمند به حیات وحش گیاهی و جانوری، وجود کوهستانهای متنوع با قابلیت مختلف گردشگری و وجود رودخانه‌های متعدد باعث جذابیت در این منطقه شده است. هدف از این پژوهش ارزیابی توانمندی‌های لندفرم¬های منطقه دیره با استفاده از روش پرالونگ است. ابزارهای اصلی به کار رفته در پژوهش حاضر شامل نقشه‌های توپوگرافی، نقشه‌های زمین شناسی و نرم افزار Arc Gis هستند. در این پژوهش نخست لندفرم¬های ژئومورفولوژیکی با توانایی جذب ژئوتوریسم شناسایی و مورد بررسی قرار گرفتند سپس بر اساس مدل پرالونگ به ارزیابی قابلیت‌های این لندفرم¬ها از نظر گردشگری و جذب ژئوتوریسم پرداخته شد. با توجه به مطالعات صورت گرفته بر اساس مدل پرالونگ مکان ژئوموفولوژیکی دره گلین بخاطر وجود لندفرمهای خاص، شرایط اقلیمی، راه دسترسی و تبلیغات مناسب پتانسیل بالاتری نسبت به دشت دیره در زمینه جذب ژئوتوریسم دارد.