ﻫﺪف ﻛﻠﻲ ﺗﺤﻘﻴﻖ حاضر ، ﺑﺮرﺳﻲ ﻋﻮاﻣﻞ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﻴﺰان ﻣﺸﺎرﻛﺖ زﻧﺎن روﺳﺘﺎﻳﻲدر ﻣﺴﺎﺋﻞ و اﻣﻮر ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ و ﻓﺮا ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ (اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﺳﻴﺎﺳﻲ، اﻗﺘﺼﺎدي و فرهنگی)می ﺑﺎﺷﺪ . ﻣﺒﻨﺎي ﻧﻈﺮي ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي اﻟﮕﻮﻳﻲ (تالکوت پارسونز) و ﻧﻈﺮﻳﺎت ﻗﺸﺮﺑﻨﺪي ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ ) راﻧﺪال ﻛﺎﻟﻴﻨﺰ و ﺟﺎﻧﺖ چفز)ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﺳﺖ . ﺑﺮاي اﺟﺮاي ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از دو روش اﺳﻨﺎدي و ﻣﻴﺪاﻧﻲ(ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ )اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ .
جامعه موردمطالعه در این تحقیق شامل کلیه روستاهای شهرستان سردشت بخصوص روستاهایی می باشد که دارای دهیاری هستند.
ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺮ ﻧﺸﺎن می دﻫﺪ ﻛﻪ ﭘﺎﻳﮕﺎه اﻗﺘﺼﺎدي و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ زﻧﺎن از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻴﺰان ﻣﺸﺎرﻛﺖ آﻧﻬﺎ در دو بعدفرهنگ ﻣﺸﺎرﻛﺘﻲ و رفتارﻣﺸﺎرﻛﺘﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ اي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺎ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﭘﺎﻳﮕﺎه اﻗﺘﺼﺎدي و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ زﻧﺎن روﺳﺘﺎﻳﻲ ﻣﻴﺰان ﻣﺸﺎرﻛﺖ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ طورﻓﺰاﻳﻨﺪه اي ﺑﺎﻻ می رود . پس تلاش براي توانمندتر ساختن زنان و ارتقاي حضور آنان در اجتماع و برنامه ريزي براي گسترش مشاركت آنان به ويژه در زمينه اشتغال ، از جمله جهت¬گيري هاي لازمي است كه بايد مورد توجه دولت مردان و برنامه ريزان توسعه در كشور ما قرار گيرد.