فعالیت گردشگری را می¬توان به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و متنوع‌ترین فعالیت هادر جهان امروز به حساب آورد. بسیاری از کشورها اینفعالیت پویا را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغالزایی، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی می‌دانند. فعالیت گردشگری امروزه در توسعه اقتصادی- اجتماعی کشورها اهمیت داردبه همین دلیل اقتصاددانان آنان را «صادرات نامرئی» نام نهادند. گردشگري مي¬تواند وسیله¬ای برای رشد و شکوفایی اقتصاد کشور باشد. به منظور توسعه پایدار روستایی و برخورداری روستاییان از معیشت پایدار، می¬توان از فعالیت های مکمل کشاورزی در روستاها بهره گرفت که در این میان گردشگری روستایی، امکان افزایش درآمد خانوارهای روستایی، اشتغال زایی و جلوگیری از مهاجرت های روستایی را در بستر بهبود کیفیت زندگی و توزیع متعادل خدمات و تسهیلات رفاهی در روستا، فراهم می¬کند. از سویی دیگر، برخورداری روستاهای ایران ازجاذبه های طبیعی، منابع و پتانسیل¬های اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی، التزامی در توسعه گردشگری روستایی به شمار می رود. از این رو برنامه-ریزی در جهت گسترش گردشگری روستایی بر پایه توسعه پایدار اقتصادی، در راستای رشد و تعالی جامعه روستایی بسیار موثر می باشد. در این راستا پژوهش حاضر به روش توصیفی و با استفاده از شیوه کتابخانه¬ای انجام شده و به اهمیت توریسم روستایی می پردازد.